Een health-blog gaat uiteraard niet alleen over gezond eten, ook over de juiste vochtinname.
Normaal ben ik niet van de spontane dingen, maar af en toe zeg ik – in een opwelling – volmondig ja tegen iets. Zoals de City Run lopen (moet overigens nog beginnen met trainen) en 30 dagen geen alcohol drinken (mission impossible). In laatst genoemde voorbeeld was ik daadwerkelijk onder invloed van alcohol toen ik instemde met dit goede voornemen. Wellicht was het handig van mijn lieve schoonzus Irene (hierboven links op de foto) om het op een nuchter moment te vragen, maar zij wist waarschijnlijk ook dat ze dan eerder een afkeurend antwoord van mij had gehad.
“Nou vraagt u zich natuurlijk af of ik elke dag in beschonken toestand verkeer
of een abonnement op de slijterij heb…”
Afijn, terug naar de alcohol-challenge. Ik vertel iedereen in mijn omgeving dat ik tot 5 februari
– vrijwillig – geen alcohol zal drinken, en krijg daarop de meest uiteenlopende reacties. “Waarom?” is de meest voorkomende, maar ook “Ben je ziek” of “Dat wordt lastig voor jou”. U hoort het, iedereen kent mij te goed en verwacht dat het mij niet gaat lukken. Nou vraagt u zich natuurlijk af of ik elke dag in beschonken toestand verkeer, of een abonnement op de slijterij heb, maar dat valt eigenlijk erg mee. Ik drink alleen in het weekend, maar maak bij etentjes en andere sociale aangelegenheden graag een uitzondering op die regel. Met als gevolg dat het wel eens voorkomt dat ik vijf van de zeven dagen een flesje ontkurk of van de schroefdop ontdoe.
Alcoholist? Nee, maar waar ligt eigenlijk de grens tussen sociaal drinken en te veel? Mijn voorkeur gaat wel altijd uit naar iets met alcohol – omdat dat zo gezellig is. Moet ik wel eerlijk bij vertellen dat ik niet veel alternatieven heb: omdat ik geen frisdrank drink kan ik enkel uitwijken naar koffie, thee, versgeperste vruchtensappen en water. Maar na twee liter kleurloos vocht ben ik ook wel eens toe aan wat anders, daarom drink ik regelmatig wijn. Ik geef toe: het is mijn guilty pleasure. En soms blijft het bij twee glaasjes op een avond, maar drink ook wel eens een flesje leeg in mijn eentje.
“Na twee liter kleurloos vocht ben ik ook wel eens toe aan wat anders”
Dus voor mij is het de ultieme challenge om een maand lang dat ‘druivensapje’ links te laten liggen, in de hoop te ontdekken dat ik ook zonder kan. Dat er niet altijd een flesje open getrokken hoeft te worden als er zich een gezellig moment voordoet. Dat ik ook heel prettig gezelschap kan zijn zonder alcohol.
Gisteren, maandag 5 januari, was de startdag. Nu denkt u natuurlijk; zo’n maandag is vast heul makkelijk! Integendeel, het begon namelijk direct met een test: ik werd uitgenodigd voor een etentje – en etentjes zijn bij uitstek het moment voor wijn. Slim als ik was, bood ik mijzelf aan als BOB en kon dus ook niet vals spelen. Heb zelfs niet eens geroken aan de wijn, terwijl mijn tafelgenoten er rustig op los dronken. Afijn, zij vijf wijn per persoon later, ik bruisend van twee Spa rood. En mijn conclusie is dat ik een ontzettend leuke avond heb gehad, had mijn guilty pleasure niet eens gemist. Zo fris en fruitig als ik was aan het begin van de avond, zo was ik aan het einde van de avond nog steeds. Dus na dag 1 van deze uitdaging nog geen nadeel te ontdekken.
Wat nou challenge, ik zeg: kom maar op!